Het broeikaseffect
Over de dampkring, Mercurius en verbranding
De aarde is een broeikas en dat is prima. De dampkring werkt net zoals het glas in een geparkeerde auto: hij houdt de warmte vast. Als zonlicht de aarde raakt verandert het deels in warmtestraling (infrarood). De meeste gassen in de lucht (zoals zuurstof en stikstof) laten die warmtestraling net zo makkelijk weer gaan. Maar broeikasgassen (zoals CO2 en methaan) nemen een deel van de warmtestraling op en houden die vast.
Dat is maar goed ook. Zonder dampkring zou het gemiddeld 30 graden kouder zijn op aarde en zouden de verschillen tussen de dag- en nachttemperatuur veel groter zijn. Kijk maar naar Mercurius. Die planeet staat veel dichter bij de zon en heeft vrijwel geen dampkring. Aan de nachtkant kan het 170 graden onder nul zijn, terwijl het aan de dagkant boven de 400 graden is. Op Venus is het overdag en ‘s nachts nog warmer: rond de 480 graden. Dat komt door de dikke dampkring die voor 98% uit CO2 bestaat. Dat is pas een broeikaseffect.
De huidige klimaatverandering noem je ook wel het versterkte broeikaseffect. Doordat we de laatste eeuwen veel extra broeikasgassen de lucht in pompen, warmt de aarde steeds verder op.
